شمارهٔ ۶۴۲


از خطّ تو شد بنفشه را پشت بخم

و آمد ز پریشانی از آن سان برهم

کز زلف تواش باز نمی دانستم

چون دیدمشان در پس گوش تو بهم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم