شمارهٔ ۶۵۷


پیوسته جونای بر دهن می زنیم

هرچند که گویمت مزن می زنیم

چون جامه بدست این و آن می دهیم

چون چنگ بدست خویشتن می زنیم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم