شمارهٔ ۶۶۵


گر باد شوم، در آیمت پیرامن

ورکرد شوم، نشینمت بر دامن

سوی تو شدر وگر بود بسته چو چنگ

هر یک رگ من بریسمانی در تن

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم