شمارهٔ ۶۹۲


ای مهر بتاب و رحمتی بر من کم

وی صبح زمانه را بدم گلشن کن

وی چرخ برای کوری دیدۀ شب

چشمم بچراغ صبحدم روشن کن

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم