شمارهٔ ۷۴۰


شد باد مطّرا گر پیرامن سرو

آورد چنار دست در گردن سرو

ابر آمد و برداشت بصد لابه گری

گردی که نشسته بود بر دامن سرو

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم