شمارهٔ ۷۴۲


تیغت که اجل همی بپرهیزد ازو

گر ره یابد زمانه بگریزد ازو

از ابر کفت بر سر دشمن بارد

آن قطره که طوفان بلاخیزد ازو

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم