شمارهٔ ۷۹۹


گر باز آیی دلم بمن باز آری

هوشم بدل و روان بتن باز آری

جانی که ز تن برفت اگر رای کنی

ازنیمه رهش بیک سخن بازآری

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم