شمارهٔ ۸۲۷
در جنگ غمت گر نه زبون آمدمی
کی چون سر زلف تو نگون آمدمی؟
گر عارض تو مرا بخود ره دادی
چون خط تو از پوست برون آمدمی
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم