شمارهٔ ۵۹ - ایضا له


همه در پای مرگ پست شدند

هر کجا در زمانه پر هنریست

با چنین نکبت هنرمندان

وای آن کز هنر برو اثریست

شکرها می کنم که گر چه مرا

از هنر بهره ییست مختصریست

آسمانا ز من فراتر دار

برو جان هر کجا که خریست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم