به عمرهای چنین تیز تاز زود گذر

فراقهای چنین دیر یاز در نخورد

اگر به قرصۀ خورشید برکشد آنها

که در فراق تو بر جان ما همی گذرد

دهان مشرق ازو نام بر زبان نارد

گلوی مغرب از او لقمه یی فرو نبرد