شمارهٔ ۲۲۵ - ایضا له


ای جبین تو مطلع اقبال

وی جناب تو مقصد آمال

بنده را رسمکیست بر دیوان

رسمکی افت خیز و حال بحال

داشتم پار روزة حرمان

لیکن امسال نیست عزم وصال

من و گندم که رسم سال منست

بر سبیل مناوبت هر سال

رسم باشد که در جوال شود

از من و او یکی علی الاجمال

پار من رفتم ، ار تو فرمایی

گندم امسال در شود به جوال

خود گرفتم که رسم من غبّ است

بیگمان سال نوبتست امسال

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم