شمارهٔ ۲


یا مَن حَویَ المَعالی بالصَارمِ المُهَند

لِلعالَمینَ مِنه ضَلَّ النَعیمُ سَرمد

ای بر فراز گردون قدرت نهاده مسند

برخور ز ملک باقی و ز دولت مخلد

قَاضَت عَلَی البرا یا مِن کفّکَ العَطایا

کَفَّت ید الرزایا عَن جندک المُجنَد

فرمانروای عالم مقصود نسل آدم

شاهنشه معظم بوبکربن محمد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم