شمارهٔ ۳۵
دی چشم تو را سحر مطلق می زد
مگر تو ره گنبد ارزق می زد
تا داشتی آفتاب در سایه زلف
حان بر صفت ذره معلق میزد
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
شمارهٔ ۳۵
دی چشم تو را سحر مطلق می زد
مگر تو ره گنبد ارزق می زد
تا داشتی آفتاب در سایه زلف
حان بر صفت ذره معلق میزد