چو مشهور گشتم به شرب مدام

نبد چاره از محفل خاص و عام

دگر باره نفرت بِزد راه من

شد آن کار بر عکسِ دلخواه من

غم این و تیمار آنم گرفت

ملالت گریبان جانم گرفت