شمارهٔ ۴۵۰
چند جفا شیوه و عادت کنی؟
وقت نیامد که مروت کنی؟
خود چه شود، گر به اسیران خویش
لطف به اندازه حسرت کنی؟
جان ز غمت بر لبم آمد نشست
منتظر آنکه تو رخصت کنی
ما و گنه، گر تو به این روی خوب
روز جزا میل شفاعت کنی
خود چه گزینی که ازان بهترست؟
قدسی اگر ترک محبت کنی
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم