شمارهٔ ۲۲


هرگه نسیم زلف تو سوی چمن رود

بویی دهد به گل، که گل از خویشتن رود

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم