شمارهٔ ۲


گر دل نشود ز درد جانکاه جدا

خود را ز هوس کند به یک آه جدا

هر خوشه که مالیده شد از جور کفی

گردد به پفی دانه‌اش از کاه جدا

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم