شمارهٔ ۲۰


بگذار چو آه، آسمان‌پویی را

چون اشک مکن پیشه زمین‌شویی را

بیرون مرو از طریق مردان خدا

آموز ز حق‌یافته، دلجویی را

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم