شمارهٔ ۶۱


یک قوم، امیدوار از روز نخست

قومی شده ناامید از همت سست

ای عشق، سپرده‌اند خلقی به تو دل

تا کوزه که را برآید از آب، درست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم