شمارهٔ ۹۹


چون شمع به سوختن کنی خوی، خوش است

دایم ز پی شعله تکاپوی خوش است

از سوز منال چون دم از عشق زدی

آری سوزند هرچه را بوی خوش است

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم