شمارهٔ ۱۲۶


از گریه و درد دیده را کی خطرست؟

تاریکی چشم من ز جای دگرست

عمری‌ست که عکس یار دور از نظرست

این آینه را غبار ازان رهگذرست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم