شمارهٔ ۱۴۶


با آن که ز بیداد تو بایست گریست

درویش نزد آه که این ظلم ز چیست

هرچند که تیغ برنمی‌آرد مرد

چون سینه زنی به تیغ، تقصیر ز کیست؟

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم