شمارهٔ ۲۰۰


در وادی عشق، مرد می‌باید، مرد

زین لاشه‌سواران چه برآرد دل گرد

شوری و ز خویش رفتنی در کارست

این راه به پای عقل نتوان طی کرد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم