شمارهٔ ۲۱۷


قدسی که غم عشق تو بنیادش برد

جز یاد تو هرچه بود از یادش برد

روزی که نشد صرف تو عمرش، هدرست

هر گل که نچید باغبان، یادش برد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم