شمارهٔ ۲۳۸


واعظ، نفست ز می خمار انگیزد

دود از دل و جان خاکسار انگیزد

از من بگذر، کدورت دل بگذار

کز رفتن دی، زمین بخار انگیزد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم