شمارهٔ ۲۴۲
ای عشق، ترا کس به نشان نشناسد
زان سان که تویی، کس آنچنان نشناسد
آن را که امیدی تو، نباشد نومید
آن را که بهاری تو خزان نشناسد
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم