شمارهٔ ۲۵۳


این نفس که فقر کاش پاکش بکشد

پر بی‌دردست، دردناکش بکشد

افتادگی‌ام ز سرکشی داد نجات

آتش چو بلند گشت، خاکش بکشد

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم