شمارهٔ ۲۸۸


نزدیکان را گر چو چراغ افروزند

در بزم وصال و هم ملال اندوزند

پیراهن فانوس شود تیره ز دود

هرچند که از برای نورش دوزند

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم