شمارهٔ ۳۹۵


آنم که برون جهد ز کانم گوهر

گیرد قلم از تیغ زبانم گوهر

هرجا که چو شمع مجلس‌آرا گردم

پیداست ز مغز استخوانم گوهر

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم