شمارهٔ ۴۸۴


شب‌ها که ز هجر، آب گردد نفسم

وز آتش دل، کباب گردد نفسم

مالم چو نسیم، سینه بر سینه صبح

تا مطلع آفتاب گردد نفسم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم