شمارهٔ ۵۱۹
چون غنچه خراب گردم از خندیدن
پژمردگیام چو گل بود در چیدن
از تابش دل، تن ضعیفم شده است
این رشته زبونتر شود از تابیدن
ارسال
سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم