شمارهٔ ۵۲۰


از کس نبود کدورتم در باطن

دارم ز ازل چو لولوی تر باطن

دل روشنی‌ام ز صافی شعر ترست

شستم چو صدف به آب گوهر باطن

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم