شمارهٔ ۶۴۷


از کس نبود هراس در تنهایی

امن است دلم ز پاس در تنهایی

از خلق کناره‌گیرم اما چه کنم

چون جمع شود حواس در تنهایی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم