الهی بر سر از خجالت گرد داریم و در دل از حسرت درد داریم و رُخ از شرم گناه زرد داریم.

منم بندهٔ عاصیم رضای تو کجاست

تاریک دلم نور و ضیای تو کُجاست

ما را تو بهشت اگر بطاعت بخشی

آن بیع بود لُطف و عطای تو کجاست