این زمان در عزیز فی الحال

تا زمان دگر چه باشد حال

حرف اول ز هر دو گیر و دو پنج

ربع دیگر دهش ز روی مثال

تا شود نام آن مهی که ندید

آسمان مثل آن بدیع جمال

چون خدایش بخوبیش خواند بزرگ

زان بزرگی رسید او به کمال