به عرش سود سر فخر خویشتن را فرش

از این شرافت بی‌منتهای فیض عظیم

نمود گوهر پاکی مقام در دل خاک

که در بهاء بها بود همچو در یتیم

به نور وادی ایمن چه طور سینا گشت

محل امن خواص و وام در تعظیم

رقم نمود به تاریخ مرقدش (صامت)

صفای خلد ببین و مقام ابراهیم