کشت چشم توأم به شیوه و ناز

نظری سوی کشتگان انداز

خستگانرا به پرسشی دریاب

به بیدلانرا به وعده های بنواز

دل بیچاره شد ز هجر تو خون

چاره کار او به وصل بساز

امشب افکن ز روی خویش نقاب

شمع مجلس ز شرم گر بگداز

ما گدائیم و مفلس و نو کریم

ما غریبیم و تو غریب نواز

از تو سر گر طلب کنند ای دل

جان بنه بر سر و روان در باز

عاقبت زلف او بدست آری

گر بیابی کمال عمر دراز