شمارهٔ ۷۳۸


رویت گل سیراب نگوئیم چه گوئیم

آن لب شکر ناب نگوئیم چه گوئیم

آن زلف کمند افکن و رخسار و جنین را

دزد و شب مهتاب نگوئیم چه گوئیم

تفسیر دو ابروی تو کان سورة نونست

پیوسته به محراب نگوئیم چه گویم

دیدیم شبی زلف تو در فقه و بیداد

تعبیر چنین خواب نگوئیم چه گوئیم

چوگان سر زلف ترا شد دل ما گوی

این که به احباب نگوئیم چه گوئیم

این چهره و این اشک روان را به دویدن

لوح زر و سیماب نگوئیم چه گوئیم

چون نمد کمال از غزل آن صورت زیباست

شعر نر چون آب نگوئیم چه گوئیم

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم