شمارهٔ ۱۰


دوشش دیدم زلف بشولیده و مست

می آمد و دسته یی گل سرخ بدست

چون دید مرا گفت رخ زیبایم

دیدی که چگونه رونق گل بشکست

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم