شمارهٔ ۵۲


گفتا که به ابروم که دارم در سر

کامشب نفسی کنم به پیش تو گذر

سوگند چرا به قامت راست نخورد

سوگند به کج خورده که دارد باور

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم