شمارهٔ ۹۹


گه ره زن و گاه رهنمون می آیی

گاهی ز درون گه ز برون می آیی

هر لحظه به کسوه یی برون می آیی

آگه نشود کسی که چون می آیی

سخنان دوستان
سخنی از دوستان برای این شعر وجود ندارد
از سخن شما دوست عزیز, خوشنود می شویم