شرق اندوه


به زمین

بودهی - Bodhi

تا

تا گل هیچ

تراو

تنها باد

روانه

شکپوی

شورم را

شیطان هم

لب آب

نا

نه به سنگ

نیایش

هایی

هلا

هنگامی

و

و شکستم، و دویدم، و فتادم

و چه تنها

وید

پادمه

پاراه

چند

گزار