هوای تازه


در رزم زندگی

بهار خاموش

بازگشت

دیوارها

بیمار

رانده

شعر گمشده

رنجِ دیگر

دیدار واپسین

شعر ناتمام

سفر

گل‌کو

صبر تلخ

مه

از زخمِ قلبِ «آبائی»

بادها

غبار

انتظار

تردید

احساس

خفاش شب

مرگ نازلی

نمی‌رقصانمت چون دودی آبی‌رنگ...

ساعتِ اعدام

شعری که زندگی‌ست

طرح

مردِ مجسمه

لعنت

کبود

مرغ باران

بودن

شبانه

شبانه

شبانه

شبانه

شبانه

شبانه

شبانه

راز

پریا

سرگذشت

افق روشن

نگاه کن

عشق عمومی

به تو سلام می‌کنم

تو را دوست می‌دارم

دیگر تنها نیستم

سرچشمه

بهار دیگر

به تو بگویم

بدرود

از عموهایت

حریقِ سرد

شعرِِ ناتمام

پیوند

برای شما که عشق ِتان زنده‌گی‌ست

سمفونی تاريک

آوازِ شبانه برای کوچه‌ها

با سماجتِ يک الماس ...

رُکسانا

غزلِ آخرین انزوا

غزلِ بزرگ

حرفِ آخر

چشمان تاریک

از مرز انزوا

سرودِ مردی که تنها به راه می‌رود

تنها...

پشتِ ديوار